format .docx
format .pdf
Postrzeganie osób niepełnosprawnych w Polsce opiera się
głównie na obiegowych przekonaniach i stereotypach. Daje się jednak zauważyć
wzrost "otwartości społecznej" na problemy osób niepełnosprawnych,
co może wynikać ze stopniowego zwiększania się ich liczby w społeczeństwie,
ale także z dużego zaangażowania się w integrację środków masowego przekazu.
Liczne medialne kampanie społeczne wywierają wpływ na sposób postrzegania niepełnosprawnych
przez osoby z różnych warstw społecznych i zawodowych.
Stopień akceptacji dla włączania się osób niepełnosprawnych do życia społecznego
i zawodowego na tych samych warunkach, co osoby zdrowe jest wyższy u osób lepiej
wykształconych. Ludzie starsi, czy bezrobotni wyznają często tradycyjne postawy
preferujące separację niepełnosprawnych. Mimo to w społeczeństwie daje się
zauważyć wzrost akceptacji dla przystosowywania miejsc pracy w zwykłych zakładach
niż tworzenia zakładów pracy wyłącznie dla inwalidów.
Tolerancja dla zatrudniania osób niepełnosprawnych jest często
uzależniona od rodzaju schorzenia. Zdecydowanie łatwiej jest nam zaakceptować
osobę z zaburzeniami narządów ruchu niż z upośledzeniem umysłowym, czy chorobą
psychiczną. Takie postrzeganie zwłaszcza osób chorych psychicznie przekłada się
na niski poziom zatrudnienia tych osób. Aktywność zawodowa tej grupy należy do
najniższej wśród niepełnosprawnych. Według Instytutu Psychologii Zdrowia tylko
2% chorych na schizofrenię ma pracę.
Brak ogólnospołecznej akceptacji dla niepełnosprawności psychicznej
wynika w dużej mierze z niewiedzy na temat tych schorzeń, co w konsekwencji prowadzi
do lęku i niechęci do tych osób. Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że osoby chore
psychicznie mogą pracować i być tak samo dobrymi pracownikami jak zdrowi. Ważne
jest informowanie pracodawców o istocie chorób psychicznych i realnych możliwościach
zatrudnienia tej grupy niepełnosprawnych. Przedstawienie możliwości zawodowych,
a zarazem zminimalizowanie obaw pracodawców jest ważnym elementem w procesie
integracji.
Kolejnym problemem jest również to, że osoby chore psychicznie
zatrudniane w obrębie ZPCH-ów kierowane są głównie na stanowiska związane z pracą
fizyczną, która nie wymaga wykształcenia i nie umożliwia rozwoju osobom o wyższych
aspiracjach.
Przełamanie bariery lęku u pracodawców poprzez dużą kampanię
informacyjną jest celem nadrzędnym. Jednoczesne współdziałanie ustawodawców,
samorządowych jednostek administracyjnych, zrzeszeń pracodawców oraz lekarzy
mogłoby zmienić tą trudną sytuację. Dzięki wielu fundacjom i stowarzyszeniom
udaje się jednak burzyć mury lęku i niewiedzy, co daje nadzieję na realną pomoc
tak licznej przecież grupie niepełnosprawnych.
Piotr Łuszczak - Pośrednik pracy
Laboratorium ECDL |
Agencja Zatrudnienia Fundacji Fuga Mundi |
|
![]() |
Projekt współfinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych |
![]() |